Spis treści:
Rodzaje ościeżnic
Ościeżnica to nieruchoma rama, na której przy wykorzystaniu zawiasów mocuje się skrzydło drzwiowe bądź okienne. Odgrywa ona ważną rolę w konstrukcji budynku, gdyż:
• utrzymuje okna oraz drzwi we właściwej pozycji, dzięki czemu nie odstają one od ściany oraz można łatwo nimi operować,
• poprawia termoizolację obiektu, ponieważ zatrzymuje ciepło w pomieszczeniach.
Duże znaczenie ma również efekt dekoracyjny, jaki daje wypełnienie przestrzeni między oknami czy drzwiami a ścianą. Wpływa to na poprawę wyglądu budynku zarówno od zewnątrz, jak i w środku.
Do wyboru mamy ościeżnice stałe bądź regulowane. Te pierwsze wyróżnia atrakcyjna cena oraz identyczna szerokość. Można je stosować tylko w przypadku murów o grubości od 6 do 10 cm, a także wówczas, gdy ściany są idealnie równe, co wynika z tego, że obramowania nie da się regulować. Należy pamiętać, że montaż ościeżnicy stałej nie jest łatwy, gdyż wymaga na przykład zamocowania elementów maskujących, takich jak listwy dekoracyjne.
Ościeżnice regulowane dopasujemy do niemal każdego wnętrza, w tym zarówno w nowym, jak i starym budownictwie. Wyjątkiem są bardzo cienkie ściany (poniżej 75 mm), a także drzwi umiejscowione w narożniku oraz niewielkie pomieszczenia (obramowania mogą optycznie pomniejszać powierzchnię). Elementy ściśle przylegają do podłoża, dzięki czemu krawędzie ścian są skutecznie chronione przed uszkodzeniami mechanicznymi. Wyroby są łatwe w montażu, ale trzeba za nie więcej zapłacić w porównaniu do stałej ramy.
Jeśli interesuje nas montaż obramowania regulowanego albo stałego, pod uwagę musimy wziąć materiał wykonania. Można nabyć ościeżnice:
• drewniane, produkowane z klejonki, a także wytworzone za pomocą płyt drewnopochodnych, takich jak MDF – elementy są solidne i trwałe, a dzięki wykorzystaniu opasek wykańczających można nadać oknom czy drzwiom szlachetny wygląd,
• stalowe – wykonane z blachy ocynkowanej, zwykle o grubości 1,2–1,5 mm; są fabrycznie malowane bądź oklejane; cechuje je odporność na wilgoć, a także ochrona przed odklejaniem czy puchnięciem,
• aluminiowe – wyróżnia je dobre dopasowanie do okna czy drzwi, duża wytrzymałość, a także wyjątkowy walor dekoracyjny,
• z profili PCW – trwałość zapewnia budowa komorowa wzmocniona metalowymi kształtownikami.
Można nabyć również wyroby hybrydowe, w tym stalowo-drewniane. Niektóre modele mają dodatki, które zapewniają właściwości dymoszczelne, ogniochronne czy energooszczędne. Możemy zdecydować się także na obramowania bezprzylgowe lub przylgowe – w tych drugich zawiasy chowają się w momencie zamykania drzwi.
Montaż futryny – przygotowanie i niezbędne akcesoria
Montaż ościeżnic regulowanych bądź stałych trzeba przeprowadzić po odpowiednim przygotowaniu otworu drzwiowego. W tym celu należy:
• usunąć luźne kawałki muru,
• duże ubytki w ścianie uzupełnić zaprawą murarską – w przypadku mniejszych sprawdzą się piany montażowe,
• odczekać, aż powierzchnia będzie całkowicie sucha.
Takie czynności przeprowadzamy w pomieszczeniach z wykończonymi ścianami oraz podłogami. Montaż ościeżnic nie jest polecany, gdy mur został świeżo wzniesiony bądź otynkowany.
Przed realizacją prac warto wyposażyć się w niezbędne narzędzia. Przydatne będą:
• wiertarka z udarem,
• młotek,
• krętak krzyżowy,
• piła ręczna,
• poziomica,
• przymiar kątowy,
• nożyk roboczy.
Trzeba zakupić również odpowiednie akcesoria. Chodzi o wiertła widiowe, drewniane kliny, gwoździe, silikon pozwalający na zamocowanie listew maskujących czy taśmę zabezpieczającą ościeżnicę przed zabrudzeniem. Warto nabyć też czyściki do pian montażowych.
Jak zamontować ościeżnicę stałą? Instrukcja krok po kroku
Jeśli zdecydujemy się na montaż ościeżnicy stałej, pierwszym etapem jest zamocowanie zawiasów w belce bocznej oraz złożenie całości – należy uważać na zachowanie kątów prostych. Trzeba pamiętać, aby odpowiednio ustawić poziom górnej belki oraz piony bocznych belek – kluczowe jest zachowanie identycznego odstępu między nimi na dole i górze ramy.
Dalej przechodzimy do:
• wstawienia obramowania w otwór drzwiowy oraz sprawdzenia pionu i poziomu,
• unieruchomienia ościeżnicy przy wykorzystaniu uchwytu montażowego oraz drewnianych klinów,
• wywiercenia otworów w słupie zawiasowym,
• zamocowania obramowania za pomocą kołków lub kotew, które na początku tylko lekko dokręcamy.
Następnie sprawdzamy, czy wszystko działa poprawnie, a więc czy skrzydło bez przeszkód otwiera się i zamyka oraz nie odstaje od ściany. W razie potrzeb korygujemy pozycję ościeżnicy, dobijając albo luzując kliny. Dalsze etapy to blokada ościeżnicy za pomocą drewnianych rozpórek oraz wypełnienie szczelin między nią a ścianą przy wykorzystaniu pianki montażowej niskorozprężnej – jej nadmiar usuwa się po wyschnięciu, do czego posłuży nam nożyk. Na końcu mocujemy listwę dekoracyjną, która maskuje wkręty, oraz montujemy drzwi.
Montaż ościeżnicy regulowanej
Zakładanie takiego obramowania podczas pierwszych etapów przebiega identycznie, jak montaż drzwi wewnętrznych z ościeżnicą stałą. Różnica dotyczy konieczności zamocowania elementu regulowanego – czynności z tym związane wykonujemy po usunięciu rozpórek oraz listwy progowej. W tym celu musimy:
• przyciąć taki element, aby był dopasowany do grubości muru – kolejno usuwamy zaznaczone fragmenty do uzyskania pożądanego rozmiaru,
• nawiercić w uzyskanym panelu otwory, co umożliwia późniejsze zastosowanie wkrętów,
• połączyć listwy: górną oraz boczne – służą do tego łączniki metalowe bądź wykonane z tworzywa sztucznego,
• zamocować listwy do wcześniej przyciętego panelu.
W dalszej kolejności całość wkładamy do umieszczonego w ścianie elementu bazowego i łączymy za pomocą wkrętów. W specjalnym rowku znajdującym się w listwach maskujących mocujemy uszczelkę, następnie montujemy listwy oraz osadzamy drzwi na zawiasach.
Montowanie ościeżnic – najczęściej popełniane błędy
Aby montaż ościeżnicy metalowej, drewnianej czy aluminiowej przebiegł prawidłowo, należy wystrzegać się błędów, które często przytrafiają się podczas zakładania obramowania. Dotyczy to:
• niewłaściwego ułożenia ościeżnicy i braku kątów prostych między belką górną oraz belkami bocznymi,
• wmurowywania ramy w ścianę,
• mocowania tylko za pomocą pianki, bez kołków czy kotew,
• składania elementów ościeżnicy na mokrym i brudnym podłożu oraz bez wykorzystania podkładu, na przykład kartonowego.
Takie działania mogą doprowadzić do utraty stabilności, a nawet wypadnięcia drzwi z otworu. By tego uniknąć, warto ściśle stosować się do instrukcji, która jest dostarczana wraz z gotowymi elementami zestawu montażowego.
Jak sprawdzić, czy ościeżnica została zamontowana poprawnie?
Jeśli wykonamy montaż ościeżnicy drewnianej czy metalowej, musimy pamiętać o zweryfikowaniu tego, czy:
• drzwi płynnie się otwierają – nie powinny się one ocierać o podłogę czy zbytnio odstawać od ściany,
• obramowanie zamontowano w pionie – w tym celu skrzydło drzwiowe zatrzymujemy w kilku różnych miejscach i sprawdzamy, czy samo się dalej nie otwiera lub zamyka,
• przekątne mają identyczną długość.
Montaż ościeżnicy nie jest trudny – stosując się do instrukcji dostarczonej przez producenta oraz mając niezbędne narzędzia i akcesoria, możemy to zrobić samodzielnie. Należy pamiętać o zrealizowaniu poszczególnych prac w odpowiedniej kolejności, a także uniknięciu błędów, takich jak mocowanie bez użycia kołków. W efekcie będziemy mogli cieszyć się obramowaniem, które przetrwa wiele lat i zapewni odpowiednie walory dekoracyjne.
